یــک شبی مــجنــون نمازش را شکــسـت بـــی وضو در کوچـــه ی لیــــلا نشــســت

عشق ، آن شب مست مستش کـرده بود فـــارغ از جــام الـــســتــــش کرده بـــــود

ســــــجـــده ای زد بــــــر لـــــب درگــاه او پـــــــر ز لـیـــــــلا شـــــــــد دل پـــــر آه او

گـــفــــت یـــا رب از چــــه خارم کـــرده ای بــــــر صلیــــب عــشــــــق دارم کـــرده ای

جــــام لـــیــــلا را بـــه دســــتـــم داده ای ونــــدر این بازی شــکــســـــتـــــم داده ای

نـــشتر عــشــقــش به جانم مـــی زنـــی دردم از لـــیـــلاســـت آنــــم مــــی زنـــــی

خـــسته ام زین عشق ، دلـخونــم نــکــــن مـــــــن کــــه مجـــنونم تو مجـــنونم نـــکن

مــــرد ایــــن بـازیـــچــه دیـــگر نیـــســتـــم ایـــــن تو و لیــــلای تو ، مــــن نیـــســـتــم

گــــفـــت ای دیـــوانـــه لیلایـــت مــــــنـــم در رگ پــنـــــــهان و پـــیــــــدایـــت منـــــم

ســـــالــــهــا بـا جـــــور لیلا ســـاختــــــی مـــن کنــــــارت بــــــودم و نــشـــــناختـــــی

عــــــشق لـــیــلا در دلــــــت انـــداخـتــــم صـــــد قــــمــار عـــشق یــکـــجــا بــاخــتــم

کــــــــردمــــــت آواره صحـــرا نـــشــــــــــد گفتــــم عــاقل مــی شــوی امــــا نـشـــــد

ســـوخــــتـــــم در حسرت یــــک یـاربـــــت غـــــیــــر لیـــــــلا بـــر نـــیـــــامــــد از لـبــت

روز و شــــــب او را صــــدا کردی ولــــــــی دیـــدم امـــشب بــا منـــی گـــــفـتم بــلــی

مـطـــــمئن بودم به من سر می زنــــــــی در حـــــریـــم خـــــانــــــه ام در مــــی زنــــی

مــــرد راهــش بــاش تا شــاهت کــــــنـــم صـــــد چـــو لــیلا کــــــشـــتـه در راهـت کنم