با سلام به همه دوستان عزیز و بخصوص جوانهای گلم.... این پست رو در ادامه پست قبلی  و به خواست شما عزیزان گذاشتم...امیدوارم که راهنمای خوب و مناسبی برای افراد مجرد باشه...

 

1. قدم اول اینه که خودتونو درست بشناسید و مطمئن باشید که واقعا تصمیم دارید ازدواج کنید یا نه ؟؟به چه دلیل؟ بخاطر پول ؟ ظاهر طرف مقابل ؟ شخصیتش ؟ یا صرفا برای اینکه از خانه پدری فرار کنید ؟ کسی که خودشناسی می کنه، برای زندگی خودش هدف قائل می شه، برنامه ریزی می کنه، آرزوهاشو روی کاغذ میاره  و جاهای خالی زندگیشو  شناسایی می کنه. کسی که خودش را خوب می شناسه، کمتر تحت تاثیر حرف دیگران مسیر زندگیشو  تغییر می ده و دوست داره خودش بدونه با زندگیش چی کار می کنه.
مثلا یک دختر 17 ساله دوست داره در سن 30 سالگی جراح  باشه، در شیراز زندگی کنه و یک بچه داشته باشه. اولا این که کسی که می خواد پزشک بشه، باید همسری انتخاب کنه که شرایط بخصوص شغلی اونو درک کرده و بتونه اونو حمایت کنه. از طرف دیگه شاید لازم نباشه اونم پزشک باشه اما باید از تحصیلات دانشگاهی برخوردار باشه. در ضمن، برای چنین دختری که زودتر از 30 سالگی نمی خواد بچه دار بشه، ازدواج زودرس یا حاملگی زودرس مزیت خاصی نداره. در ضمن اینکه دوست داره در شیراز زندگی کنه، تا حدی تکلیف خواستگاری که می خواهد اونو به تبریز یا کانادا ببره رو مشخص می کنه. با خودتون رو راست ، و در تصمیمتون راسخ باشید.....